Μοναδική ξυλόγλυπτη εικόνα, χειροποίητη και σκαλισμένη με σκαρπέλο. Η εικόνα είναι μεταξοτυπίας εκτυπωμένη πάνω σε επιχρυσωμένο καμβά. Συνοδεύεται στο πίσω μέρος από πιστοποιητικό γνησιότητας σφραγισμένο από βουλοκέρι. Επίσης διαθέτει δερμάτινο σχοινάκι έτσι ώστε να μπορείτε εύκολα να κρεμάσετε την εικόνα.
Η Κυρία Θεοτόκος όταν φανερώθηκε στον πρώτο ερημίτη του Άθωνα, τον άγιο Πέτρο (5—681) και μετά από τέσσερις ως πέντε αιώνες στον ηγούμενο της Μεγίστης Λαύρας Νικόλαο και στον ένα και στον άλλο είπε: « Η κατοίκησή σας και η κατά Θεόν ανάπαυσή σας αλλού πουθενά δεν θα είναι παρά μόνο στο Όρος του Άθωνος, το οποίον έλαβα από τον Υιόν και Θεόν μου να είναι κλήρος δικός μου, στον οποίον εκείνοι που θέλουν να αναχωρήσουν από τις κοσμικές φροντίδες συγχύσεις, να έρχονται σ’ αυτό και να δουλεύουν στο περιβόλι αυτό, να καλλιεργούν την αρετή, την καθαρότητα της καρδιάς και την αγνότητα της ψυχής τους και από τώρα και εμπρός θα λέγεται από όλους «Άγιον Όρος» «Αγιον Όρος τουτεΰθεν κεκλήσεται… καί περιβόλι δικό μου».
Με τις υποσχέσεις και θείες υποθήκες αυτές της Παναγίας μας, το Άγιον Όρος, από τότε που κατοικήθηκε από Μοναχούς και μέχρι σήμερα, διαφυλάχθηκε και συνεχίζει την αγία ζωή και πνευματική δράση του, καίτοι οί κάτοικοι του Μοναχοί σκληρά κατά καιρούς δοκιμάστηκαν και μέχρι σήμερα δοκιμάζονται, από διαφόρους πειρασμούς ορατούς και αόρατους, με τη βοήθεια του Θεού και τη σκέπη της Θεοτόκου θα συνεχίσει τον Ιερόν αγώνα του, για να διαφυλάξει την Πίστη, τη γλώσσα και τις εθνικοθρησκευτικές Παραδόσεις του Χριστιανισμού αβλαβείς και αδιαλώβητες, όπως από την αρχή μας τις παρέδωσαν οι άγιοι Πατέρες των Επτά Αγίων Οικουμενικών Συνόδων της Αγίας Εκκλησίας μας.
Η εικόνα της Παναγίας είναι, στη συνείδηση των πιστών, πάντα σεβαστή και αγαπημένη, αλλά προσιτή και όχι απόμακρη. Ζει στις καρδιές των ανθρώπων, στα εικονοστάσια των σπιτιών, στα καλντερίμια των νησιών τους, στις πλαγιές των βουνών. Πάντα και παντού, η γυναικεία, οικεία μορφή που παρηγορεί, θεραπεύει, προστατεύει, αγρυπνά. Το όνομά της βρίσκεται στο στόμα του λαού, σε κάθε παράκληση ή ικεσία και σε κάθε δοξολογία. Συνοδοιπόρος στη χαρά και αρωγός στη λύπη, η Παναγία έχει περάσει και έχει ζυμωθεί στη συνείδηση των πιστών σαν κομμάτι της καθημερινότητάς τους.